၅၄။ လြယ္အိတ္ထဲက ဖန္ဆင္းရွင္
တစ္ခါေသာ္ ကြၽႏ္ုပ္သည္ ဘတ္စ္ကားေစာင့္ရင္း ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္း စာတစ္အုပ္ကို ဖတ္ေနသည္။ ခဏအၾကာတြင္ လူငယ္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ကြၽႏ္ုပ္ေဘးတြင္ ထိုင္သည္။ ကြၽႏု္ပ္ ဖတ္ေနသည့္ စာအုပ္ကို ၾကည့္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာလားဟု ေမးသည္။
ဟုတ္ပါေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္ကေျပာေသာအခါ ဧဝံေဂလိတို႔၏ ထုံးစံအတိုင္း အမွန္တစ္ဝက္ႏွင့္ မခုိင္ လုံမေရရာသည့္ ၾကြားလုံးမ်ားျဖင့္ တရစပ္ ေဟာေျပာေတာ့သည္။ သူသည္ ပိုမိုစိတ္တက္ၾကြလာသျဖင့္ ၎က 'ဘုရားသခင္ တကယ္ရွိပါတယ္၊ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္သက္ေသျပႏိုင္ပါတယ္' ဟုဆိုလာသည္။ ကြၽႏ္ုပ္က ရယ္ၿပီး မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးဟု ေျပာသည္။ 'ဒီလြယ္အိတ္ထဲမွာကို ဘုရားသခင္ရွိတယ္ ဆိုတာကို က်ဳပ္ သက္ေသျပႏိုင္တယ္'ဟု ၎ကေျပာသည္။
သူ႔စကားေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္မ်က္လုံးျပဴးသြားၿပီး ျပပါအုံးဟု ကြၽႏု္ပ္က ေျပာသည္။ ထိုလူငယ္သည္ လြယ္ အိတ္ထဲသို႔ လက္ထည့္လ်က္ လိမ္ေမာ္သီး တစ္လုံးကို ထုတ္ျပသည္။ ယခုအခါ ကြၽႏ္ုပ္ စိတ္အိုက္ သြားၿပီး လိမ္ေမာ္သီးက ဖန္ဆင္းရွင္ရွိတာကို ဘယ္လိုသက္ေသျပမလဲဟု ထပ္ေမးသည္။
လူငယ္သည္ လိမ္ေမာ္သီးကို ခြဲလိုက္ၿပီး အျမြာမ်ားကို စိတ္လ်က္ 'ဘုရားသခင္က စၾကဝဠာ တစ္ခုလုံးကို လူသားေတြရဲ႕ အက်ဳိးအတြက္ တီထြင္ထားတာ ပါ။ ဒီလိမ္ေမာ္သီး ေလးကိုၾကည့္ပါ။ အျမြာတိုင္းကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ရဲ႕ ပါးစပ္ႏွင့္ကိုက္ ညီေအာင္ ဖန္ဆင္းထားတယ္' ဟုဆိုသည္။
ကြၽႏ္ုပ္ ခပ္က်ယ္က်ယ္ ရယ္ေမာလုိက္ၿပီး 'ဒါျဖင့္ရင္ ဖရဲသီးက်ေတာ့ေကာဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားပါးစပ္ႏွင့္ သင့္ ေတာ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္သလဲ'ဟု ကြၽႏု္ပ္က ေမးလိုက္မိသည္။ ဧဝံေဂလိတို႔၏ ဖန္ဆင္းရွင္အား ယုံၾကည္ရန္ ထုတ္ျပသည့္ ယုတၱိမွာ ထိုမွ်ပင္ လြယ္ကူလွဘိသည္။
